Sempozyumun dili Türkçe ve İngilizcedir.
Tam metinler, özet, kaynakça ve varsa ekler dahil en çok 10 bin kelime olabilecektir. Bunu aşan metinler, sempozyum sekretaryası tarafından değerlendirmeye alınmayacaktır. Tam metinlerde yazım ve anlam hatalarından yazarlar sorumludur.
Yazım kuralları için YAZIT Kültür Bilimleri Dergisinin Yazım Kuralları takip edilecektir. İlgili yazım kuralları aşağıda sunulmuştur.
YAZIM KURALLARI
A) BİÇİM KURALLARI
Kenar Boşlukları: Üst: 1,5 cm Alt: 1,5 cm Sağ: 1,5 cm Sol: 1,7 cm Cilt payı yeri: Sol
Yazı Tipi: Palatino Linotype
Yazı Tipi Stili: Normal
Yazı Tipi Boyutu: Başlık ve Ana Metin: 10 punto Öz/Abstract ve Dipnot Metinleri: 9 punto
Paragraf Aralığı: Önce 0 nk, sonra 6 nk
Satır Aralığı: Tek
Hizalama: İki Yana Yasla
Girinti: İlk Satır 0,75 cm
B) METİN KURALLARI
Başlık: Türkçe başlık koyu ve büyük harflerle 10 punto, ortalanmış şekilde; İngilizce başlık ise Türkçe başlığın hemen altında, normal, sadece ilk harfleri büyük, 10 punto ve ortalanmış şekilde olmalıdır. Makalenin başlığı, en fazla 12 kelime olmalıdır.
Öz: Makalenin Türkçe ve İngilizce başlığından sonra en az 150 en fazla 250 kelimeden oluşan Türkçe ve İngilizce öz (abstract), en az 5 kelimelik Türkçe ve İngilizce anahtar sözcükler 9 punto olarak yazılmalıdır. Öz, çalışmanın kapsamı, amacı, yöntemi, etkileri ve sonuçları hakkında fikir verici mahiyette olmalıdır. Öz/Abstract metinleriyle ilgili kelime sayısı sınırlamasına azami ölçüde dikkat edilmelidir.
Bölüm Başlıkları: Alt başlıkların hepsi ilk harfleri büyük olacak şekilde ve koyu olmalıdır. Numaralandırma tercih edilirse “Giriş” ve “Sonuç” bölümüne numara verilmemelidir.
Tablo ve Şekiller: Tablo veya şekillerin numarası ve adları tablo veya şeklin hemen altında olmalıdır.
Hacim: Bildiri, ekler dâhil olmak üzere en fazla 10.000 sözcük olmalıdır.
Diğer hususlar: Özel bir yazı tipi (font) kullanılmış yazılarda, kullanılan yazı tipi de, yazıyla birlikte gönderilmelidir. Yazılarda sayfa numarası, üst bilgi ve alt bilgi gibi ayrıntılara yer verilmemelidir. Yazım ve noktalama açısından, makalenin ya da konunun zorunlu kıldığı özel durumlar dışında, Türk Dil Kurumu’nun Yazım Kılavuzu esas alınmalıdır. Yazıların kaynakçalarında Latin alfabe dışında başka bir alfabe karakterleri kullanılmamalıdır.
C) KAYNAK GÖSTERİM KURALLARI
Metin içi gönderme
Metin içinde kaynak gösterimi aşağıdaki şekillerde yapılmalıdır. Metinde uygun yerde parantez açılarak, yazar(lar)ın soyadı, yayın tarihi ve alıntılanan sayfa numarası belirtilir. Aynı kaynaklara metinde tekrar gönderme yapılırsa yine aynı yöntem uygulanır; age., agm. gibi kısaltmalar kullanılmamalıdır.
Örnek: (Köprülü, 1966: 71-76).
Alıntılanan yazarın adı, metinde geçiyorsa, parantez içinde yazarın adını tekrar etmeye gerek yoktur.
Örnek: Boratav (1984: 11), bu rivayetlerin 34 tane olduğunu belirtir.
Gönderme yapılan kaynak iki yazarlı ise, her iki yazarın da soyadları kullanılmalıdır.
Örnek: (Yolcu ve Dinç, 2018: 96)
Yazarlar ikiden fazlaysa ilk yazarın soyadından sonra “vd.” (ve diğerleri) ibaresi kullanılmalıdır.
Örnek: (Lvova vd., 2013: 194)
Gönderme yapılan kaynaklar birden fazlaysa, göndermeler noktalı virgülle ayrılmalıdır.
Örnek: (Kaya, 2000: 180; Artun, 2004: 86)
Metin içinde yer alması uygun görülmeyen açıklamalar için sayfa altı dipnot yöntemi kullanılmalı ve bu notlar metin içinde 1, 2, 3 şeklinde sıralanmalıdır. Dipnotlar aynı yazı tipi ile 9 punto ve tek satır aralığı ile yazılmalıdır. Metinde arşiv belgelerinden yararlanılmış ise bu belgelere göndermeler (Belge-1) veya (Arşiv-1) şeklinde sırayla belirtilmeli ve kaynakçada ilgili ibarenin karşısına arşiv belge bilgileri yazılmalıdır.
Metin içinde sözlü kaynaklardan alınan bilgilere yer verilmiş ise göndermeler “Kaynak Kişi” anlamına gelecek şekilde (KK-1) şeklinde belirtilmeli, çalışmanın kaynaklar kısmında “Sözlü Kaynaklar” alt başlığı altında her bir kaynak kişinin bilgisi metin içinde yapılan gönderme kodu ile uyumlu şekilde belirtilmelidir.
Metin içinde internet kaynaklarından alınan bilgilere yer verilmiş ise göndermeler (URL-1, URL-2…) şeklinde belirtilmeli, çalışmanın kaynaklar kısmında “Elektronik Kaynaklar” alt başlığı altında her bir alıntı uzantısı metin içinde yapılan gönderme kodu ile uyumu şekilde belirtilmelidir. Bu doğrultuda sosyal medya paylaşımı-gönderisi, blog yazısı, video gibi sayfa numarası belirtme durumu söz konusu olmayan elektronik kaynakları URL-1, URL-2… şeklinde belirterek, link ve erişim tarihi bilgilerini kaynakçada açıkça sunmak tercih edilmelidir.
Metinde vurgular tırnak içinde, kitap isimleri italik, makale-bildiri isimleri ise çift tırnak içinde gösterilmelidir. Beş satırdan fazla alıntılar, bir satır altta, tırnak işareti kullanılmadan ve paragraf başı yapılamaksızın, blok şeklinde 0,75 cm. içeriden başlatılmalıdır.
Kaynakçanın Düzenlenmesi
Kaynakçada sadece yazıda gönderme yapılan kaynaklara yer verilmeli ve yazar soyadına göre alfabetik sıralama izlenmelidir.
Bir yazarın birden çok çalışması kaynakçada yer alacaksa yayın tarihine göre eskiden yeniye doğru bir sıralama yapılmalıdır. Aynı yılda yapılan çalışmalar için “a, b, c…” ibareleri kullanılmalı ve bunlar metin içinde yapılan göndermelerde de aynı olmalıdır.
Kitap:
Dinç, Mustafa (2021). Yeni Adalılar: Çanakkale Adalarında Göç, Halk Kültürü, Kimlik ve Dönüşüm. Çanakkale: Paradigma Akademi Yayınları.
Köprülü, Mehmet Fuat (1999). Edebiyat Araştırmaları. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Yolcu, Mehmet Ali ve Dinç, Mustafa (2018). Çanakkale Yöresi Halk Kültürü. Çanakkale: Paradigma Akademi Yayınları.
Basılı Bir Kitabın Elektronik Sürümü (E-Kitap):
Dinç Mustafa (2019). Kemal Sunal Filmlerinde Folklor ve Mizah. [Elektronik Sürüm]. İstanbul: Hiperlink Yayınları. https://www.hiperkitap.com/kemal-sunal-filmlerinde-folklor-ve-mizah
Çeviri Kitap:
Sartre, Jean-Paul (1967). Edebiyat Nedir? Çev. Bertan Onaran. İstanbul: De Yayınevi.
Kitap Bölümü:
Dinç, Mustafa (2019). “Halk Bilgisinin Beslenme ve Mutfak Kültürüne Dönük Temsilleri.” Halk Bilimi El Kitabı. Ed. Mustafa Aça. Ankara: Nobel Akademik Yayınları, 287-314.
Makale:
Dinç, Mustafa (2020). “Türkülerin Başına Gelenler: Politik-İdeolojik Sebeplerle Değiştirilen Türküler Üzerine”. folklor/edebiyat, 26(103): 483-508.
Tez:
Dinç, Mustafa (2018). Kemal Sunal Filmlerinde Folklor ve Mizah. Doktora Tezi. Uşak: Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Bildiri:
Yolcu, Mehmet Ali (2018). “Bacılar ve Kardeşler: Toplumsal Yapı ve Söylem Açısından Alevi Ataerkilliği”. Motif Vakfı Uluslararası Sosyal Bilimler Sempozyumu (Çanakkale, 8-10 Kasım 2018). İstanbul: Motif Vakfı Yayınları, 66-69.
Yazarı Bilinen Gazete Yazıları:
Bortaçina, Azer (2000, 3 Temmuz). “Adalı Olmak Özveri İster”. Milliyet Yaşam, 4.
Yazarı Bilinmeyen Gazete Kupür veya Haberleri:
Cumhuriyet. (1991, 21 Ekim). “Halkın kararına saygı duyulur”, 1.
Elektronik Kaynaklar:
URL-1: “Social Groups”. http://www.sociologyguide.com/Groups.php (Erişim: 10.06.2014).
URL-2: “Doğa İçin Çal 12-Deniz Üstü Köpürür, Kağızman”. https://www.youtube.com/watch?v=ThsfNjsfWKg (Erişim: 06.01.2022).
Sinema Filmleri:
Bender, L.awrence (Yapımcı), & Tarantino, Quentin (Yönetmen). (1994). Pulp Fiction [Sinema Filmi]. ABD: Miramax.
Türkiye Radyo ve Televizyon Kurumu (Yapımcı), Özakman, Turgut (Senarist) ve Öztan, Zeki (Yönetmen). (1996). Kurtuluş [Sinema Filmi]. Türkiye: Türkiye Radyo ve Televizyon Kurumu.
Arşiv Kaynakları:
Belge-1/Arşiv-1: BOA-Başbakanlık Osmanlı Arşivi (BOA, DH.EUM.EMN, no: 3, 19.Ş.1330); BCA: Başbakanlık Cumhuriyet Arşivi (BCA, 1927)
Sözlü Kaynaklar:
KK-1: Mustafa Dinç, 1984 doğumlu, doktora, öğretim üyesi, Çanakkale. (Görüşme: 12.06.2014).